fæddur 9. apríl 1936
dáinn 11. júní 2011
jarðsettur frá Hafnarfjarðarkirkju 22. júní 2011
Kveðja
22.6.2011
Látinn er Ómar Árnason,
tryggingastærðfræðingur, kennari, stjórnarmaður og framkvæmdastjóri HÍK og síðar
starfsmaður KÍ. Ég starfaði með honum liðlega áratug í HÍK. Það vakti strax
athygli mína hve lipurlega hann leysti úr einföldum og snúnum erindum ýmist
elskulegra eða ofuræstra hringjenda hvort sem um var að ræða þann fimmtánda eða
nítugasta þess dags.
Með Ómari kynntist ég því fyrirbæri
sem menn hafa kallað límheila. Minni hans var nákvæmt - þótt ég muni aldrei að
hann hafi fullyrt neitt í þá átt. Nei, - hann sagði ævinlega heimildir á
tilteknum gulnuðum blöðum. Og - hann vissi ævinlega hvar þau gulnuðu blöð var að
finna. Og - það koma ævinlega í ljós að allt sem þau geymdu hafði Ómar einmitt
sagt.
Mörgum finnst þeir hafa svarið - en
koma því ekki fyrir sig. Svo var ekki með Ómar Árnason. Hans minnisúrvinnsla var
hnökralaus. Hann fann allt strax á sínum minnisdiski - og allt í því samhengi.
Ómar var maður hinnar glöggu
yfirsýnar - sem ekki tók aðeins til aðalatriða heldur einnig til hinna fjölmörgu
smærri atriða. Þegar á samningafundi voru ræddar hugmyndir um breytingar á
launa- eða starfskjörum varð þrasstaðan aldrei svo kröpp að hann gæti ekki
dregið fram hinar ýmsu afleiðingar og árekstra sem af þeim myndu leiða. Og -
þegar aðrir viðstaddir sáu ekki samhengið brást það ekki að það kom öllum í koll
síðar.
Ómar var sóknþungur samningamaður.
Hann átti ætíð fleira ónefnt þegar eitt hafði fengist fram og var aldrei hættur
að þrýsta á til hagsbóta einstökum félagsmönnum sem brotið hafði verið á eða
heildarinnar í kjarasamningum. Hann kunni að doka við, bíða færis og jafnvel að
setja tiltekið mál í lengri bið - en ekki að gefast upp. Málið var komið upp á
samningaborðið um leið og nýtt tækifæri gafst.
Væri Ómar upptekinn var einboðið að
fresta samningafundi.
Starf fyrir stéttarfélag er enginn
rósadans. Félagsmönnum þykir sjálfsagt að fram náist ítrustu kröfur - og alltaf
eru samningar hörmulegir þegar þeir eru kynntir. Þá segir það sitt um stöðu
Ómars í hugum félagsmanna HÍK að meðan hann gaf kost á sér í stjórn félagsins
var hann ávallt endurkjörinn með einna flestum atkvæðum.
Fyrir aldarfjórðungi spurði ég hvort
hann ætti annað áhugamál en kennslu og baráttu fyrir bættum kjörum kennara. Hann
hugsaði sig um eitt andartak - en svaraði svo neitandi.
Það var eitt af því frábæra sem ég
hef upplifað að kynnast og starfa með Ómari Árnasyni.
Kæra Hrafnhildur, börn, niðjar og vinir Ómars, innilegar samúðarkveðjur.
Gísli Ólafur Pétursson