- (1)
- A - a - abba lá - abba labba lá
- abba labba lá - abba labba lá!
- Við syngjum saman: - abba labba lá
- og látum enduróma um björgin há!
|
- (2)
- Við tökum nesti og nýja skó
- og núna höldum af stað í Merkurskóg!
- og ekki snúum við aftur þó
- að ofan kyngi hann snjó á snjó!
|
- (3 - viðlagið)
- Við syngjum abba lá, abba labba lá!
- abba labba lá - abba labba lá
- Við syngjum saman: - abba labba lá
- og látum enduróma um björgin há!
|
- (4)
- Af áhyggjum er nú ekki baun -
- við ökum austur um nýja Svínahraun
- á Hellisheiði hjá Hveradal
- og erum hátt uppí fjallasal!
|
- (5)
- Við ofan keyrum um Kambabrún
- og kannski sjáum við hvorki garð né tún
- því það er myrkur og það er hríð
- og þetta er engin sprettutíð.
|
- (6)
- Og áfram austur um Ölfusið
- og yfir Þjórsá á brúnni förum við
- og framhjá Hellu að Hvolsvelli
- að Hlíðarenda mér inn skelli!
|
- (7)
- Og heilli stund fyrir hádegi
- er hópurinn hér á góðum framvegi
- og ekur piltum og ungmeyjum
- um austurveginn hjá Landeyjum.
|
- (8)
- Við ökum Fljótið á breiðri brú -
- og bjart er orðið um alla veröld nú.
- Við förum lipurt í einni örk
- og yfir hlaðið í Stóru-Mörk.
|
- (9)
- Þar upp við hliðið er skjannaskafl
- hér skal því hefja vort Merkurferðartafl
- við dömpum lofti úr dekkjunum
- og drögum að keðjuhlekkjunum.
|
- (10)
- Já, ferða-upphitun fáum við
- með því að fara um þetta strembi-hlið
- og núna erum við allir til
- og erum senn við Nauthúsagil.
|
- (11)
- Þar rennur lækur einn lygn og tær
- og ljúfur oftast sem blíður vinur kær
- en stundum er eins og stífli straum
- - hann stappist fullur með krapaflaum.
|
- (12)
- Við ökum braut upp að brekkunum
- og brátt er komið að gráu rekkunum
- að sýna fjallið og segja: "hér-
- na upp með Sauðá er Merkurker!"
|
- (13)
- Og næst er Seláin - sæl og blá
- og síðan Akstaða gamla heimaá
- og síðan Innri-Akstaðaá
- og er þá Langanesið allt frá.
|
- (14)
- Og niðr'á aurnum er ennþá á
- - ein einstök læna svo brún og jökulgrá -
- og undir bakka er önnur hjá
- og einnig hún er með jökulbrá.
|
- (15)
- Hann Fremri-Jökulskoltur nálgast nú
- - hann nístir greipinni þétt við ísabú -
- og innan skamms okkur opnast sjón
- og ofurmagnað er Jökullón.
|
- (16)
- Og Jökulsá hún er jafnan kær
- og jeppum leyfir hún svona oftastnær
- að komast yfir með engan stans
- en er þó stundum með ísafans.
|
- (17)
- Við ökum hálsinn um Innri-Skolt
- sem oft er drýgri en ýmis önnur holt
- og hér á Tindfjöllin horfum þá
- úr Hoftorfunni við Steinsholtsá.
|
- (18)
- Og yfir Steinsholtsá ökum við
- hún er nú oftast með fremur ljúfan sið
- en stundum allt er þar undir snjó -
- og örðugt þá er í Fagraskóg!
|
- (19)
- Við Draugabólið í brekkunni
- í Bólhöfðinu þar yfir Krossánni
- þar sem að sér yfr'í svartan vegg
- já, slétta þilið í Merkuregg!
|
- (20)
- Við ökum saman með Suðurhlíð
- og síðan Stakkholtsgjá okkur opnast víð
- - þar stund við stöndum í hrifningu
- er steypist fossinn um hvelfingu.
|
- (21)
- Nú inn með Stakkholti stefnum við
- hjá Stakknum megum við raunar búast við
- að Hvanná okkur ei gefi grið
- og grýti bílunum út á hlið.
|
- (22)
- Nú mjakast flotinn um urð og ís
- og Álfakirkjan með töfratónum rís
- við erum gengin í Goðalönd
- og göldrum halda nú engin bönd.
|
- (23)
- Á Krossáraurinn við komum nú
- við keyrum lækinn í nokkuð góðri trú
- - hann oft er spræna - svo mild og mjó
- en mikið oftar þó full með snjó.
|
- (24)
- Þá taka aurarnir okkur við
- og álar Krossár á alla heimsins hlið
- við ökum varlega út á það
- og erum að - uns við finnum vað.
|
- (25)
- Hér yfir ána og skarir skal
- við skellum okkur nú inní Langadal
- að Skagfjörðs-Þórsmerkur-skálanum
- - þar skoppar lækur hjá balanum.
|
- (26)
- Og eftir bardús og bitagerð
- við bregðum okkur í Merkurgönguferð.
- Um hugann seytlar sú fjallafirrð
- sem fyllir sálina ró og kyrrð.
|
- (27)
- Og síðan komum við aftur inn
- og etum næringarríkan kvöldverðinn
- og síðan andartak undir feld -
- en eftir átta við kveikjum eld.
|
- (28)
- Nú hvolfist myrkur um himinshlið
- og hér við bálið má heyra óm og klið
- og er það kulnar er engin bið:
- þá inní húsinu syngjum við!
|
- (29)
- En þegar miðar að miðri nótt
- er mönnum þó ekki orðið alveg rótt:
- þeir arka hlýbúnir uppí háls
- og uppá Fremri-Slyppugilsháls.
|
- (30)
- Við skoðum stjarnanna blikin blá
- og birtu mána um fjöll og svellagljá.
- Við eigum eilífan undrafund
- og erum gagntekin óttustund.
|
- (31)
- Í gleði göngum að húsi heim
- og höfum veröld í okkar örmum tveim.
- Nú er á Þórsmörku þýðust nótt.
- Við þiggjum náðir og sofum rótt.
|
- (32)
- En klukkan níu hinn næsta dag
- enn niðar lækurinn okkur Merkurlag
- og álfar skima við hæð og hól
- og hópurinn kominn er á ról.
|
- (33)
- Og um hálf-ellefu áætlum
- að öllum borðum og líka gólfunum
- sé orðið ágæta unandi
- og allt í eldhúsi skínandi.
|
- (34)
- Þá yfir Krossána keyrum við
- á kröppu broti um úfið straumlagið
- og yfir aura og ásana
- og alla leið inn í Básana.
|
- (35)
- Því það er gaman að ganga þar
- við göngum saman innundir bjarkirnar
- og inn með læknum - og lengra fram
- og líðum senn í hann Myndahvamm.
|
- (36)
- Og síðan höldum við heim á leið
- - í huga eigum við Merkurtöfraseið.
- Já - sælir vinir, ég segja verð:
- Við sjáumst aftur í Merkurferð!
|