Forsíða Reiknitorg Vefskólans |
Dæmi úr |
Efni:
Dæmi
|
Efnisyfirlit:
|
Æfingar 1 |
1. Samdráttur - alls 50 dæmi
|
Æfingar 2
|
2. Margföldun - alls 70 dæmi
|
Æfingar 3 |
3. Þáttun - alls 98 dæmi
|
Æfingar 4 |
4. Margföldun, stytting, einföldun - alls 14 dæmi
|
Æfingar 5 með svörum |
5. Deiling liðastærða - alls 20 dæmi. |
Æfingar 6 með svörum |
6.
Samdráttur almennra algebrubrota - alls 44 dæmi. Þetta eru nokkuð vinnufrek dæmi þar sem nákvæmni er mikilvæg og í svörunum er hvert þeirra reiknað og leyst skref fyrir skref til að þú getir gert þér glögga grein fyrir hvernig farið er að. |
Æfingar 7 með svörum |
7. Jöfnur - uppsettar - alls 42 dæmi. |
Æfingar 8a |
8a. Óuppsettar
jöfnur - alls 12 - - - útreiknuð sýnidæmi |
Æfingar 8 með svörum |
8. Óuppsettar jöfnur - alls 31 dæmi. |
Æfingar 9 með svörum |
9. Óuppsettar jöfnur - alls 11 dæmi. |
Æfingar 10 með svörum |
10. Uppsettar og óuppsettar jöfnur með fleiri óþekktum - alls 26 dæmi. Svör fylgja |
Æfingar 11 | 11. Uppsettar og óuppsettar jöfnur - alls 7 dæmi. Svör fylgja. |
Æfingar 12 með svörum |
12. Veldareikningar - alls
10 dæmi.
Sæktu veldareglurnar og prentaðu þær út! Svörin eru leiðbeinandi um aðferðir. |
Æfingar 13 með svörum |
13. Heiltölu-æfingar -
alls 13 dæmi.
Svörin leiðbeina um aðferðir. |
Æfingar 14 með svörum |
14. Rætur, tugabrot, annars stigs jöfnur - alls 23 dæmi. |
III. útgáfa 1951 Útg.: |
Ólafur Daníelsson segir í upphafi formála síns að fyrstu útgáfu bókarinnar: Kennslubók í algebru "Það er í rauninni öldungis undravert hversu lengi íslenskir kennarar hafa látið sér lynda að kenna stærðfræði hér í skólunum á danskar bækur. Mönnum er ef til vill ekki ljóst að þetta sé neitt athugaveðara heldur en að kenna aðrar greinar, t.d. landafræði, á erlendum málum. Hér er þó allt öðru máli að gegna því að stærðfræðin er sú eina æfing í hreinni rökfræði (Logica formalis), sem skólarnir veita. Um þetta held ég að verði ekki deilt. En að Íslendingar byrji að æfa sig í rökfræði á dönsku í stað þess að æfa hana á eigin móðurmáli, því má hver hæla sem vill fyrir mér. Við það bætist einnig að málið á slíkum ritum hlýtur að vera þungt, að minnsta kosti svo þungt, að eigi má ætlast til að unglingar þeir sem skólana sækja skilji það til hlítar - svo hárfínum skilningi sem rökfræðin og stærðfræðin einatt heimta. Þegar ég var í skóla mun mjög hafa skort á það að betri hluti nemenda skildi inngang algebrunnar, hvað þá hinir. Og ég býst við að segja megi það sama enn. Ég hef meira að segja orðið þess var um nemendur sem lært hafa utan skólanna að þeir hafi komið til gagnfræðaskólaprófs þannig undirbúnir í algebru að þeir hafa kannski aðeins leyst úr æfingunum en þekkja alls ekki grundvöll merkjamálsins, hafa stundum enga tilsögn fengið í slíku. Þetta sýnir að ýmsum þeim sem við kennslu fást er alls eigi ljós tilgangur þessarar greinar, halda að þýðing hennar sé fólgin í því að nemendur verði færir um að leysa úr talnagátum eða eitthvað þess háttar. En stærðfræðin er fyrst og fremst sjálfstæð vísindagrein, sú fullkomansta sem til er, - og auk þess eru ýmsar aðrar höfuðgreinar vísindanna, einmitt þær sem mesta þýðingu hafa haft fyrir menningu nútímans svo sem eðlisfræði, statistik, stjörnufræði osfrv., svo að segj allar ritaðar á merkjamáli algebrunnar svo að þeim, sem eigi kann hana, eru öll þessi fræði að mestu leyti lokuð bók. .... ". |