• GÓP-vísur af ýmsu tilefni
• Hver á Ísland? Um ferðafrelsi Íslendinga
• Meiningar um samtímamál - þessi síða !!
• Ofurveruplatið
  - enn finnast nokkrar ömmur sem eiga við það að stríða
  - Sjá hér um miklu bæna-tilraunina!
• Vísur og ljóð úr ýmsum áttum
• Ættarmóta-söngtextar

6. des.
2018

Kostur stefnu svo er sá
sama hvort á klifir:
kjörtöl engin kynna þá -
Klaustur-málið lifir.

Þrátt fyrir margmanaðar atlögur að öryrkjanum hrundi af flokki þeirra fylgið.

Þeir hugsuðu upp björgunaraðgerðir. Þeir yrðu að róta ryki yfir þessa hörmulegu uppljóstranir um sjálfa sig. Niðurstaðan varð sú að taka upp innihaldslaust orðaskak í 200 klukkustundir til að tefja þingmeðferð almanna hagsmunamáls.

5. sept.
2016

Stutt skýringarsaga um
'löglegan' sjálfvirkan þjófnað í skattaskjólum

A og B áttu saman forkaupsrétt á húseign.
Verð húseignarinnar var fastsett árið 2008.
Þetta var fjölbýlishús með þakparadís.
Undirskrifað verð var kr. 1000 milljónir.
Því miður var ekki unnt að framkvæma kaupin fyrr en tveimur árum síðar.
A og B höfðu báðir handbærar 500 milljónir í reiðufé.
A lagði sinn hálfa milljarð í Landsbankann og hafnaði ráðleggingum um að geyma féð í skattaskjóli.
B átti reikning á Seyschelle-eyjum. Hann keypti evrur fyrir alla upphæðina og lagði þar inn.

Í byrjun árs 2010 var kaupdagurinn.
A tók út sinn hálfa milljarð ásamt vöxtunum til að greiða sinn hlut.
B tæmdi skattaskjólssreikninginn sinn og hafði þá í vasanum heilan milljarð íslenskra króna - því gengið hafði fallið um helming. Þó er þetta ekki alveg nákvæmt því hann hafði greitt skatta af upphæðinni auk þess sem hann hafði fengið fimmtungs álag fyrir að koma heim með gjaldeyrinn.

Höfum smáatriðin utan myndar.
A hafði samtals 600.000
B hafði samtals 1.200.000
Eftir kaupin átti A handbær 100.000
en B átti 700.000 - þ.e. hann átti 600.000 meira.

Hvaðan komu þessi 600 þúsund?
Skoðum stöðu B.
Ef húsakaupin hefðu átt sér stað í Evrulandi - eða í Dollaralandi - hefði hann áfram átt nokkuð nákvæmlega fyrir sínum helmingi og ekkert umfram það. Vegna gengisfalls íslensku krónunnar hefði A hins vegar aðeins átt fyrir fjórðungi kaupverðsins því hans hálfi milljarður hefði í bankanum rýrnað um helming til kaupa á gjaldeyrinum.

Nei - það er aðeins á íslandi sem afgangurinn verður. B á nú 600 þúsund íslenskar krónur umfram þann hlut sem hann hefði átt - ef hann hefði farið að reglum ríkisins sem öllum var gert að hlíta.

Þjóðareign Íslendinga er X. Nú hefur B komist yfir 600 þúsundum meira af þeirri eign heldur en hann hafði fyrir hrun. Þannig minnkar um 600 þúsund sá þjóðarauður sem öllum hefði annars staðið til boða. Hugsum okkur að ein eyjan á Breiðafirði sé föl - einmitt fyrir 600 þúsund krónur - og - a-ha - B kaupir hana. Nú á hann jafnmikið fé eftir og A. Þegar staða þeirra er borin saman hefur B fengið eyjuna á Breiðafirði fyrir EKKERT.
B hefur stolið 600 þúsundum af þjóðarauðnum.

Þeir sem eiga fjármuni utan landsteina lækkandi gengis eru sjálfvirkt þjófar á því landi. Vegna hins sjálfvirka þjófnaðar geta þeir tekið sér fleiri skóflur af sameiginlegum auði landsmanna.
Engu máli skiptir hvort þeir greiddu einhvern skatt - eða höfðu hreinlega gleymt eign sinni.

Þekkirðu einhvern sem á gjaldeyrissjóð í skattaskjóli upp á 40 milljónir eða jafnvel upp á heilan milljarð?
Þú átt auðvelt með að reikna út hversu miklu þeir hafa náð að stela úr þjóðarauðnum. Það er grátbroslegt að þeir skuli svo komast upp með að kalla þetta 'löglegt' athæfi.

Þetta er auðvitað enn alvarlegra þegar almenningi er bannað að eiga gjaldeyri - er með lögum knúinn til að skila honum strax inn í bankakerfið - en þeir sem setja lögin geyma fjármuni sína í skattaskjólum - og þykjast hafa greitt skatta - og allt sé löglegt.

Enn fer í geitarhús gæðingur landsins
og gáir til ullar -
þau eru örlögin íslenska grandsins
að oddvitinn bullar.

6. nóv.
2015

Flestir prestar hafa vit á að tjá sig í lágmarki um handanheima. Nú er öllu hugsandi fólki ljóst að kirkjan hefur frá upphafi verið mikilvirkasti söluaðili svikinnar vöru. Sala á vinsemd við guðið hefur skilað peningum, jörðum og valdi sem kirkjan hefur valsað í. Á skuldadögum verður henni gert að skila öllum eignum til baka. Prestar fyrri tíma vissu ekki betur en nú á tímum þarf þekkingarleysið að sitja í fyrirrúmi til að munnurinn boði viðtal við guði og aðra drauga.
Um miðlatækni er fróðlegt að lesa hér á Wikipedia:
>> https://en.wikipedia.org/wiki/Cold_reading

Jimmy Carter: The U.S. Is an “Oligarchy With Unlimited Political Bribery”

Auði látið allt í té
- æ er mútan þerna -
heldur einhver að það sé
öðruvísi hérna ?!!

1. ágúst
2015

Sitjum að völdum og sjálfsagt að
segja þá öðrum að borga,
eiginn skatt burtfella - auðvitað.
- Auðsauka ljúft er að torga.

Enn og aftur stakk í stúf
stöðugleikafloppið:
hrægammarnir hirða kúf
- heldur betur sloppið!

5. júní
2015

Senn er komið hrímkalt haust
- hugsið um það, Íslendingar, -
ekki geta endalaust
allir fengið leiðréttingar.

Hún sem nýskeð flatast fór
fyrir svikaiðju
á nú sæmd í sínum kór -
siðleysinu miðju.

5. jan.
2015

Sumt því miður segja þarf
- síst má öxlum yppta -
Styrmir valdi vitlaust starf
- vill svo gjarnan skipta.

Sumt því miður segja þarf
- síst má hafa öxlum yppt -
Styrmir valdi vitlaust starf
- vill svooo gjarnan hafa skipt.

Morðsókn Ísraela á Gaza

Reuven Moskovitz, a Holocaust Survivor,
protests against the holocaust the state of Israel is performing on Gaza.

And now the youngs of Israel
ask: "What's a holocaust ?!!
Us are fine - with guns and gel -
and Gazans soon are lost !!"

1. júlí
2013

Evrópuvaktin 30. júní 2013 klukkan 18:53
Þing Evrópuráðsins samþykkti samhljóða (með 86 atkvæðum) ályktun föstudaginn 28. júní um að halda beri pólitískri ábyrgð og refsiábyrgð aðskildum.

Þegar Geir var kærður gladdist ég fyrir hans hönd. Hann mundi slá sér upp með því að óska eftir því að Landsdómur kannaði til þrautar hvort og þá hvað hefði misgerst á hans vakt og hvernig mætti af því læra komandi kynslóðum til leiðbeiningar. Þetta mundi hann gera þjóðinni til gagns og ekki standa í neinu varnarstappi því Landsdóms væri einnig að sjá til þess að hann nyti sannmælis. Þarna var hann í andyri stærsta hlutverks Íslandssögunnar - en missti af því. Setti bara upp flokkspólitísku gleraugun - eins og alþingismenn læra fyrst af öllu.
Engir alþingismenn vilja bera beina ábyrgð á neinu sem þeir gera. Pólitísk ábyrgð með kjöri eða ekki kjöri er ábyrgðarleysi á háum launum. Því var auðvitað upplagt að leita álits annarra alþingismanna - til dæmis samnefnara allra alþingismanna í Evrópu. Ekki fer milli mála hvað þeir vilja. Nú hafa þeir talað. Þeir vilja ekki láta dæma sig eða yfirleitt hnýsast í verk sín.
Þetta minnir á skúrkinn sem hlaut lítinn dóm og klagaði dóminn fyrir skúrkasamfélaginu sem var honum alveg sammála og fordæmdi dóminn.
Það eina sem stendur upp úr er Þuríður Backman sem er tilbúin til að bera ábyrgð á sjálfri sér.

Hér er komin - sett með sinni,
- síðar þarf ei um að skottast -
uppskriftin að útför minni
eftir að ég dauður vottast:

1. Engin trúmál:

Alveg ljóst er fyrsta fallið
feitum ritað penna rauðum:
hvorki prests né kirkjukallið
komi nokkuð að mér dauðum.

2. Ódýr pappakassi:

Dulítið af dagsins slæðum
dugði mörgum fornum kappa
- hæfir mér í köldum klæðum
kassi gjör úr stinnum pappa.

3. Strax bál og vindar:

Liðsforingi lífs míns sveitar
lætur undir öllu kynda,
afgangs tekur agnir heitar
út í bjarta sali vinda.

4. Fagnaður síðar - t.d. í næstu þrettándaferð í Þórsmörk:

Þeir sem eiga góðar gengnar
gamanstundir sér í minni
heiman - og á fjöllum fengnar -
fá sér einhvers staðar inni,

lífga sína gömlu gleði
glettnir minnast bross og ferðar
- eru svo með sætu geði
sælar áætlanir gerðar.

Í samfellt fjögur ár hafa allir fjölmiðlar og næstum allir fréttamenn, grínteiknarar og skopgerðarmenn ausið leðjunni yfir forsetann - sem bara hefur brosað við þeim. Nú er aðdragandi nýrra forsetakosninga og þess von að leðjan aukist enda enginn maður með mönnum nema hann taki þátt í austrinum. Það verður fróðlegt að sjá hvað verður. Alls staðar hefur hann staðið sig betur heldur en ég mundi hafa gert. Það gleður mig að hann gaf kost á sér til endurkjörs - og ég styð hann heils hugar.

Ólaf hæfir hæst við stafn
hann á ferðir góðar,
hám og lágum hógvært jafn
heiðrar vilja þjóðar.

Sjá hér dagsins DV-leiðara eftir Jón Trausta Reynisson
Einnig má sækja hann á pdf-skrá með því að hægri-músa >> hér

Það var gaman að sjá hvernig Mogginn tók framförum þegar Þjóðviljinn féll frá. Hann fór að taka til varna fyrir almenning þá sjaldan sem það ekki skaðaði stefnu Flokksins. Nú er Mogginn hættur að vera til. Ég sakna hans.

Undir sama nafni gefa nú eigendur Íslands, útvegsmenn, út miðil. Hann hefur það eina markmið að gæta kvótans. Nú er kvótinn eina stóreign þjóðarinnar. Koma skal í veg fyrir að ríkisstjórnin fái frið til að efna það kosningaloforð sitt að taka sanngjarnt gjald í ríkissjóð fyrir leyfi til veiða.  

Það er auðvitað kostur hve málflutningur útvegsmiðilsins er einsleitur, hvernig hann atar auri persónur annarra sjónarmiða og hvernig hann afflytur fréttir sem honum eru ekki þóknanlegar.

Enginn þarf að velkjast í vafa um markmiðið - að losna við þá ríkisstjórn sem ógnar "eigendunum".

Þessi miðill heitir vissulega gamla nafninu og því halda sumir ennþá að þar sé ef til vill stundum hugsað um þjóðarhag.
Því miður.
Þjóðarhagur fer ekki saman við hag "eigenda" kvótans.

Einu snúið, öðru spillt,
allt er kvótaseðill.
Íslendingum eykur illt
útvegsmannableðill.

Flokkshagsmunir ríða feitustum hestum í stjórnum og ráðum lands og sveita. Eftir hrunið áttar fólk sig hægt og bítandi. Hver sá flokkur sem setið hefur að kjötkötlum stjórna hefur notfært sér bókhaldsbrellur til að þykjast vera fjármálavandanum vaxinn. Enginn þeirra hefur reynst vera það. Sístir þeir sem eru fulltrúar landseigendanna - enda þeir mestir sérfræðingar í að ota eigin tota.

Það þurfti óbundinn hóp til að opna mál Orkuveitu Reykjavíkur - áður en þar var komið í algjört óefni. Sennilega væri ráð að fá sams konar hóp í landsstjórnina í eitt eða tvö kjörtímabil. Fólk sem er óbundið verktökum og peningaöflum og hugsar aðeins um að vinda ofan af vitleysunum. Fólk sem nógu andlega sterkt til að standa vaktina þrátt fyrir það óheyrilega aurkast sem tíðkast í umræðu hinnar íslensku stórfjölskyldu.

Besti flokkur! Þökk sé þér
að þú ert engum líkur!
- annars hefði orðið hér
Enron Reykjavíkur.

Hæstaréttardómarar hafa orðið nokkuð meira í sviðsljósi nú en áður og telja sumir gjörð þeirra hið versta mál en þar er ritari þó á allt öðru máli. Telur sumsé að það hafi verið einstök gæfa íslenskrar þjóðar að þeir skyldu sjálfviljugir hafa sent frá sér þessa einstöku staðfestingu á erindisleysu sinni í dómarastörf fyrir aðra en flokkinn og frændur.

Hæstiréttur hristi jörð -
- heppni var það Íslands manna
því að hér kom hinsta gjörð
hæstaréttardómaranna.

Það færi betur á því að þeir létu verða af því að einhenda sér á sín feitu eftirlaun því að

Tæpt er að frónska fólkið þá
finni það mikinn létti
að handbendi flokks og frænda má
finna í Hæstarétti.

Frábært er að Reykvíkingar hafa nú ráðið háðfuglinn Jón Gnarr í fasta vinnu til fjögurra ára. Hann mun að sjálfsögðu fylgja því eftir sem hann hefur lofað.

Við hirðir konunga voru trúðarnir snjallastir. Þeir komu gagnrýni fram og góðum ráðum að. Þetta hlutverk er lífsrulla Jóns og í henni mun hann ekki bresta. Múturnar sem honum verða boðnar munu ekki rata undir mottuna og eftir því sem honum verður hlaðið í efra embætti mun háð hans verða beittara.

Hin skynsamlega leið annarra borgarstjórnarfulltrúa er að taka nú flokkslausum höndum saman í stíl við Reykjavíkurlistann gamla. Nú verða sjálfstæðismenn að vinna með - eða verða afskiptir. Allir verða að taka höndum saman og una því að háðfuglinn haldi þeim á línunni. Aðrir kostir verða þeim verri.

Þetta mun leiða til breyttra stjórnunarhátta, ógna mútuferli, torvelda pólitíska sjálftöku og gera þá að athlægi sem reyna að skreyta sjálfa sig verkum samstarfsins.

Þökk sé þeim sem studdu Jón Gnarr inn í þessa tilraun.

Fjórflokkurinn keyrð' í kjarr
krónuhöndum fórnar.
Jöfnun fylgi Jóni Gnarr
- jesú borgarstjórnar.

Ákvörðun forsetans kveikti viðbrögð hjá viðsemjendum sem komu til móts við hag Íslands með tilboði um lækkun vaxta. Umfjöllun varð ekki lokið. Hún er þó komin nógu langt til að fyrirliggjandi kosefni er komið út af borðinu. Það er því ekki annað kosta en sitja heima eða segja NEI. Vona svo að hið allra fyrsta verði gengið frá hinum hagstæðari samningi. 

Þjóðkjör verður að gefa kjósendum skýra kosti. Ef JÁ - þá þetta. Ef NEI - þá þetta.

Ég sá ekki NEI-kostinn og taldi því að ekki kæmi til þjóðkjörs. Ég hafði hins vegar fulla trú á forsetanum sem hefur staðið sig frábærlega.

Gaman væri að hlusta á þann sem segðist mundu hafa hagað sér öðruvísi á næstliðnum árum í forsetans sporum - vel að merkja - að því gefnu að sá hinn sami hefði til að bera sömu góðu tengsl og afburða færni í samskiptum við stjórnendur og áhrifamenn annarra þjóða. Vissulega gæti hann þó hafa verið í vildarliði þáverandi seðlabankastjóra og því fengið réttar upplýsingar um stöðu bankanna en ekki verið mataður á blekkingum frá fyrstu hendi í bankanum og ríkisstjórn. Það er nefnilega af sú forna tíð þegar fastráðnir ríkisstarfsmenn þurftu að sverja forseta lýðveldisins hollustueið.

Vísun forsetans til ákvörðunar þjóðarinnar er að vísu með gráan NEI-kost - en hefur afar margar góðar afleiðingar.

• Fjórðungur atkvæðisbærra skoraði á forsetann. Það er gott að unnt er að koma almannavilja á framfæri við forsetann sem er eina vörn hins ókosna. Afnám þess kosts yrði kolfelld í þjóðkjöri.
• Á alþingi hefur nær helmingur þingmanna hamast með svigurmælum á stjórninni og fullyrt um vanhæfi hennar til alls. Stjórnin sé svikari og gangi erlendra erinda. Engin orð í úldnustu ruslakistu íslenskunnar voru ónotuð í þeim málflutningi. Meira að segja fundust talsmenn annars stjórnarflokksins í þessum hópi. Það var því eðlilegt að stuðningsmenn þessara talsmanna væru tilbúnir að fylgja heitingunum eftir með því að skrifa undir áskorun að vísa málinu til þjóðkjörs.
• Forsetinn vísaði málinu til þjóðkjörs.
• Nú hefur tónninn í stjórnarandstöðunni snúist við. Nú segir hún að auðvitað hafi aldrei annað staðið til en að greiða ísbjörgina Icesafe. Nú er öllum ljóst að hver mótmælandi á þingi hefur tekið þátt í samæfðu leikriti flokki sínum og persónu sinni til framdráttar en samt sem áður vonast til að lögin yrðu samþykkt.
• Nú vill stjórnarandstaðan bjóða fram krafta sína til að leysa málið. Hvaða lausn er ófundin? Lögin voru sett til að undirstrika að ísbjörgin yrði greidd.
• Þjóðarpúlsinn hefur vaknað af dvala og sá meirihluti gegn lögunum sem fyrir var er nú orðin að engu. Ljóst er að lögin verða samþykkt í þjóðkjörinu.
• Koma mum í ljós að þjóðin áttar sig á því að starf í stjórnarandstöðu er ekki starf fyrir þjóðina. Stjórnarandstaða starfar einungis fyrir tvo aðila: flokkinn sinn - að hann fá fleiri atkvæði - og persónu sína - að hún nái endurkjöri. Þegar ekki er unnt að hreykja sér af eigin ágæti er eina leiðin að rægja þá sem stjórna. Algjör undantekning er að finna á þingi einstakling sem ætíð hugsar fyrst um þjóðarhag.
• Það mun fara svo sem forsetinn ályktar: Þjóðin kemur samhentari út úr þjóðkjörinu.
• Því miður mun flokkshyggjan og sjálfshyggjan samt ekki dala hjá þingmönnum og áfram verður það tálsýn að unnt sé að fá þá til að starfa saman að þjóðarhag.
• Forsetinn er maður ársins 2010.

Þetta er merkileg frétt sem ekki þarfnast neinnar skýringar.

Það má þó velta vöngum yfir fyrsta lögmáli allra stofnana - sem einmitt er þetta: að undirstrika mikilvægi sitt til þess að stækka til þess að fá aukið fjármagn og ráða fleira fólk og byggja fleiri byggingar og lifa af og undirstrika mikilvægi sitt ... . 

Vitleysan ríður ekki við einteyming.

Auðvitað væri rétt að hætta þessu rugli. Hætta að stefna í tugmilljarða fjáraustur til að gera hina ýmsu öræfahluta að sérstökum stofnunum með landstjórnir og hirðir þeirra og sérstök lög og löggulíki. Losa sig við þá utanveltu einstaklinga sem sitja í ýmsum stjórnum og ráðum við að spinna upp aðferðir til að stela umferðarréttinum af lifandi og óbornum Íslendingum.

Þess í stað á að gera það sem hefur miklu meiri áhrif - og kostar ekki neitt:

• festa í lög að Ísland sé allt einn þjóðgarður hvað svo sem öllum útlendum skilgreiningum líður,

• færa yfirumsjón hans í skúffu í menntamálaráðuneytinu

• lögbinda kennslu í öllu skólakerfi landsins um umgengni í þjóðgarði og liðsinni við þá sem minna kunna,

• kenna öllum landsmönnum að fara um allan þann þjóðgarð sjálfum sér og öðrum til gagnkvæms yndis.

Forsætisráðherra Íslands árin 1991 - 2004 skrifar þennan merkilega texta laugardaginn 24. október árið 2009. Þá hefur Íslendingum verið það dagljóst í heilt ár að ótrúlega hörmulega hefur tekist til með fjárhagslega yfirsýn stjórnvalda næstliðinn áratug. Gerð voru fjölmörg mistök en ráðamenn þjóðarinnar litu í önnur horn á ögurstundum.

Í þessum leiðara Morgunblaðsins segir sá sem þá sat í hásæti ríkisins að um hans hendur hafi allir fjármálaþræðir runnið og ekkert verið aðhafst sem skipti þjóðina meginmáli annað en það sem hann ákvað. Þetta er sannarlega heiðarleg og afdráttarlaus játning á eigi afglöpum.

Þó er athyglisvert að í lokin er hnýtt í eftirkomandi forsætisráðherra sem hagar málum eins og hann telji sig ekki öllum öðrum snjallari í meðferð fjármála. Það liggur við að sá grunur vakni að játning hins seka hafi bomsast út úr honum - alveg óvart.

Textinn virkar afvega -
erum við nú með - hér:
hann sem iðrast ærlega -
eða blaðrar af sér?

Hópur fólks sem nefndi sig Indefence hafði í nokkru flaustri boðað til útifundar gegn ríkisstjórninni og væntanlegri niðurstöðu málsins. Sjálfstæðisflokkurinn kallaði út allt sitt lið að mæta. Þegar boðið var út gengið leit út fyrir að Alþingi tæki þverpólitíska afstöðu í málinu. Þá voru góð ráð dýr. Boðuninni til mótmælafundar var nú breytt í boðun til samstöðufundar með alþingi.

Nú er íhaldsliðið lens!
Landsmenn er að biðja
um að hjálpa Indefence
alþingi að styðja!

Um siðferðisbresti
Ríkissjóður geymir mikið fé. Það er mitt fé. Helst mundi ég ráðstafa því sjálfur. Sú leið er fáum fær. Við hin leitum trausts fulltrúa til verksins. Gott er að vita að hann er verksamur og þekkir til starfsins en mestu skiptir hvort hann er traustsins verður. Eru vísbendingar um að hann gefi kost á sér til að hagnast sjálfur? Er fjölskyldufyrirtæki að gera hann út? Gengur hann erinda hópa, flokka eða fyrirtækja? Hefur hann orðið uppvís að viðtöku fjár á eigin reikning?

Allir vita að faguryrði slíks manns eru aðeins hluti af blekkingaleik. Ekkert gerir hann hæfan nema hann opni alla sína fjármálasögu. Detti hann í að heimta að umræðan skuli aðeins snúa að framtíðinni og komandi verkefnum er okkur ljóst að hann hefur ósagðar áætlanir sem ekki eru vænlegar fyrir heildina. Komist hann til áhrifa mun hann að lokum segja - því miður, ég vildi vel en raunveruleikinn tók af mér völdin - og - já - ég varð sjálfur ríkur - alveg óvart - og auðvitað fengu vinir mínir og börnin mín æðstu stöður samfélagsins - ekki eiga þau að gjalda mín. 

Erfitt er að vita upp á hár að einstaklingur eða stjórnmálaflokkur hafi óhreint mjöl í pokanum. Til þess þarf maður að vita með vissu að hann hafi tekið við peningum frá aðila sem hefur hagsmuni af veru hans í aðkepptri stöðu. Það er viðtaka fjárins sem er samningurinn. Umfram það er engra orða þörf.

Tvo kosti á sá sem staðinn er að viðtöku fjár án þess að upplýsa um það. Hann getur lagt öll spil á borðið og reynt hið ómögulega - að sanna að hvergi hafi málum þokað í hag þess sem greiddi og að það hafi ekki staðið til. Hinn kosturinn er að sjá ekki að hér er um siðferðisbrest að ræða.

Þegar litið er yfir siðferðisbresti stjórnmálamanna og sérstaklega ráðherra næstliðinna áratuga kemur skilmerkilega í ljós að enginn veit um siðferðisþroska þess einstaklings sem valinn er til fyrirsvars. Að lokum er enginn kostur á réttlátri málsmeðferð. Sá einn á framgang sem kemst í vinahópinn.

Við lifum í samfélagi sem ekki kennir þegnum sínum viðmiðunarreglur siðferðisins. Þetta á raunar við um öll þróuð samfélög. Siðferðisþroskinn fær á sig sömu dulúðina og trúmálin og verður að helgidómi sem öðrum komi ekki við. Í raunveruleikanum er siðferðisþroski leiðtogans mikilvægastur og þar eiga fjölmiðlar að fara í saumana.

Það sem við viljum er traustur maður sem fórnar sér í það verkefni að leiða samfélagið til vegar og gleði. Mín vegna þarf ekki að spyrja hann hvað hann muni gera ef þetta og þá þetta og þá kannski þetta gerist. Hann mun áreiðanlega finna aðra trausta sér til aðstoðar þegar að óvæntu kemur.

Þannig eru ferðir.

Kjörið loksins komst á blað
- koðnar mörgum brosið.
Það er ljóst af þessu hvað
þjóðin hefur kosið.

Forsetinn truflaði sjálfskipaða eigendur íslenska valdsins. Benti á að til þingrofs þarf undirskrift og eftirfylgd forsetans sem setur og slítur þingum. Þingrof hafa verið misnotkunar-trompás í ermi forsætisráðherra. Með þeim jóker gat hann komist hjá að lenda í minnihluta á þingi. Gat enn mulið undir eigin flokk og komið í veg fyrir aðra kosti. Forsetinn færði þá valdamisnotkun úr seiling uppgjafa forsætisráðherra framtíðarinnar ef annar þingmeirihluti er reiðubúinn til stjórnar.

Forseti Íslands á almanna lof
og aðdáun sanna:
aftekur misnotuð alþingisrof
undanhaldsmanna.

Mikill brestur buldi við
bergmálar til fjalla
endurómar rindarið:
ríkisstjórn að falla.

Auravina argalið
óttaslegið stynur:
allt fer hér á aðra hlið
ef vort kerfi hrynur.

Auralausir eiga stef:
endast mun vor skerfur -
land mun blómstra aftur ef
auraliðið hverfur.

(Date: Fri, 5 Dec 2008 00:15:24)

Íslendingar eiga margt
um sem mætti ræða
enda fólkið orðið argt
- á sumt fátt að snæða.

Höfðingjar sem hafa þá
höfgan lax í munni
þykjast kenna kjörin hjá
kreppualþýðunni.

Þykjast sjálfir þekkja best
þjóð að vísa leiðar
þótt þeir engan hafi hest
hvað þá tvo til reiðar.

Grípa skjótt til gæsa - því
gengur flest með asa -
fengnum troða ofan í
einkavinavasa.

Þegar ekki fleira finnst
fer til hags að sverfa
þá - er varir margan minnst -
mál þeim er að hverfa.

Eftir stendur undraþjóð
eignum sínum rúin
skuldahlekkjuð, göngugóð,
greiðslan aldrei búin.

Myrkt er úti, nú er nótt,
nauðafólk er hokið.
Sælu vinir, sofið rótt.
Sálminum er lokið.

Bestu kveðjur - GÓP

Nú er svo komið að meira að segja okkur - hin fávísu - er farið að óra fyrir hrikalegu umfangi efnahagshrunsins. Frá aldamótum hefur bankageirinn vaxið eins og trekt frá þrengri enda og þegar bólan sprakk náði víðari endinn yfir tólffalda ársframleiðslu landsins.  Það furðulega var - að þessu fylgdi alls engin eignaaukning í útlöndum. Þvert á móti. Allt byggðist á sífellt aukinni skuldsetningu. Og - það var innlenda vaxtaokrið sem hélt bílífinu uppi. (Sjá Andrés Magnússon og gögnin úr Seðlabankanum.)

Stjórnmálatoppar, eftirlitslið peningamála og fjáraflamenn voru í vina- og skelfingarvef með öndina í hálsinum. Stranglega bannað að sjá boðana. Gæta þess að engan óviðkomandi gruni neitt. Ef við hefðum þrengt reglur þá hefði nú eitthvað verið sagt - sagði forsætisráðherrann - sem síðan hefur einnig leitað á náðir ofurverunnar. Hugsanlega hefði getað verið vitrænt - að sækja um inngöngu í EB þegar útlitið var skást - en krónan varð fyrirskipað átrúnaðargoð.

Þeir sem stóðu vaktina hafa nú breytt sér í björgunarlið. Það er við gamla heygarðshornið. Hugsar fyrst og fremst um eigið skinn. Þar ræður vinavefurinn og flokkshagsmunir. Allir rúnir almannatrausti. Uppstokkun í stjórn dugar ekki. Það verður að kjósa, halda vinavefnum fjarri og kalla fagfólk til. 

Ofan sligar Íslandsknör
áralangur vandi,
- okkar frækna yfirför
endaði með strandi.

Sigið er nú siglutréð
sest er þjóðarskúta
og við segjum: útaf með
óráðsíu-stúta!

Þau hafa staðið yfir í nokkur ár. Að lokum komst Hæstiréttur að því að víst hefðu menn tekið sér ólögleg lán úr eigin hendi upp á ríflega 200 milljónir. Refsing við slíku væri aðeins sekt og því væri það fyrnt. Eftir stóðu dómar um misferli og sjálftöku lægri fjárupphæða. Verjendur sögðu að mestu skipti hversu þetta væri lítið miðað við það afl sem lagt hefði verið í málið.

Dæmdur maður dögun sér
- dómurinn var grófur -
var þó löngu ljóst: hann er
langtum minni þjófur.

Bankinn minn, hann Glitnir, var ólmur í að ráða sér nýtt starfsfólk allt fram á þetta vor. Stórar væntingar og mikil starfsheit til fólks sem starfaði annars staðar. Byrjaði samt að segja upp fólki nokkru fyrr. Sagði svo einnig upp fólkinu sem síðast var blekkt til samstarfs. Svona haga sér einungis ómerkilegir atvinnurekendur.

Fjárgeirinn slappi og slitni
sleginn af raununum
- glataðist trúin á Glitni
gloprandi mannauðnum.

Upp hafa komið allmörg mál, í því nágrenni sem kallar sig siðað, þar sem gerendur hafa framið verknað sem aðeins verður talinn til dauðasyndar.

Dauðasynd er öngin ein
úr má hvergi bæta
afsökun er ekki nein -
aðeins hægt að þræta.

Íhugun um ósannindaáráttu ritsjóra Morgunblaðsins í garð fyrrverandi borgarstjóra:

Nú á Morgunblaðið bágt
- blakar trénu ranga -
betra finnst að lúta lágt:
lætur þvælu ganga.

16. júlí 2007 - Hagnýting uppmagnaðs ótta

Koldíoxíð virðist vaxa með hækkandi hita andrúmslofts - en vöxturinn er sex öldum á eftir. Nú hefur verið sett upp svikamylla til að hala peninga til skógræktar af nytsömum sakleysingjum undir því yfirskini að koldíoxíð sé ekki afleiðing - heldur orsök hlýnunar! Sjá nánar í umfjöllun loftslagsvísindamanna. Í leiðinni er sakleysislegri nauðsynjablæju sveipað um það háttalag að ræna almenning landsvæðum og troða þar upp skógi - sem hver á?

"Nígeríu"-nafnið er
nets á svikum mestum
- "Kolviðurinn" keppir hér:
kunnuglegri flestum.

2007 Mbl >> Útísláttur fyrirpilta
6. jan. Dómsmálaráðherra Björn Bjarnason
16. jan. Guðni Th. Jóhannesson
17. jan. Jón Ólafsson
19. jan. Björn Bjarnason
21. jan. Þór Whitehead

Ljóst er að það slær út í fyrir mörgum embættispiltinum þegar kalda stríðið er til umfjöllunar.

Herrans orð er álfaþref.
Íslendingar kíma
er þeir lesa bunubréf
- börn síns kalda tíma.

Spottið veit að spennu veldur
sparðatínslustritið -
Þór hinn aldni ekki heldur
alltaf sté í vitið.

20. des. 2006 - Tekinn upp þráðurinn

Um þessar mundir er Framsóknarflokkurinn níræður. Hann hefur rýrnað bæði að atkvæðahlutdeild, fjölda kjörinna fulltrúa og tiltrú kjósenda. Í Reykjavík er þó kominn til stjórnunarstarfa síðasti Móhíkaninn sem raðar vinum og pólitískum samherjum á jötuna.  Það nefna sumir afturgengna háttsemi.

Aftur gengur frammaranna far
- forni tónninn þekkir stillinguna:
nýr og stæltur stjóri Framsóknar
sterkur kemur inn í spillinguna.

Árni Magnússon er félagsmálaráðherra. Atferli hans við Valgerði Bjarnadóttur var í Hæstarétti Íslands dæmt refsiverð háttsemi og misbeiting valds. Hann hefur ekki hugleitt að segja af sér - eins og hann orðar það sjálfur. Framsóknarflokkurinn stendur með honum í því - þótt einungis formaður þingflokksins og formaður flokksins hafi tekið til máls um það.

Þingandstaðan fram nú fer
fjasandi með blaður
en þjóðin veit að Árni er
alveg saklaus maður.

Ísland - þar sem allir hugsa sitt -
og er menn standa frammi fyrir vanda
veit hver og einn að arfa-rangt er hitt!
Aðeins ég á réttu hef að standa!

Mér er nú frekar að heyrast að Hjörleifur klingi!
Hér er nú ekki verið að fara með væl!
Hann er að sjálfsögðu orðinn þreyttur á þingi
og þykir hæfa að fara þaðan með stæl!

Allur fjöldinn er svo gerður
að hann fagnar
ef-forseti okkar verður
Óli Ragnar.

HÍ, RK, Lottó-lið
lagði hart að Steina:
Spilakassa viljum við!
Víst skal á það reyna!

Ráðstafar með ró og spekt
RAUN til allra þriggja -
sem er alveg ótrúlegt
eftirá að hyggja:

Sjá hið spilasjúka man -
með sjarm er loksins sköpuð
af háskólanum aðstaðan
uns aleigan er töpuð.