Jólakveðjan
* 2019 * 2018 * 2017 * 2016 *
* 2015 * 2014 * 2013 * 2012 *
* 2011 * 2010 * 2009 * 2008 *
* 2007 * 2006 * 2005 * 2004 *
* 2003 * 2002 * 2001 * 2000 *

Fer að höndum hvarfastund
- hættir sól að lækka -
eigum saman yndisfund
uns hún fer að hækka.

Gleðileg jól!
og farsæl komandi ár!
Hjartans þakkir fyrir hlýjan hug
og vinsamleg samskipti.
Gísli Ólafur og Ragna Freyja

- -

Sjá hér
nánari
lýsingu!!

Þórsmörkin
10. - 11. janúar 2014

Áætlun:
Föstudagur 9. jan.
undanfarar skoða færið og kynda skálann.
- -
Laugardagur 10. jan.
kl. 10 frá Hvolsvelli.
Leiðir valdar
eftir veðri
og vindum.
- -
Sunnudagur 11. jan.
kl. 11 úr Langadal.
Áætluð heimkoma
til Reykjavíkur kl. 20.

Eyðublað fyrir þátttökutilkynningu
Prentaðu út okkar hagnýtu ferðavenjur 

að hafa meðferðis nesti og vetrarbúnað,
sprek á eldinn og innlegg á kvöldvökuna

Bestu kveðjur - GÓP

Jólablandan

Úr Gamanbók GÓP-frétta
>> http://www.GOPfrettir.net/open/gamanbokin/

Áhættan – aðlagað af netinu.

Miðaldra hjón fóru í heimsókn til Ísrael að sífellunauði og eftirrekstri eiginmannsins um það sem allt annað lengst af hjónabandsævinni.

Svo fór að eiginmaðurinn varð bráðkvaddur í ferðinni.

Ekkjunni buðust tveir kostir. Annar að flyta hann með sér heim en það kostaði 10 þúsund dollara. Hinn að jarðsetja hann í landinu helga fyrir 150 dollara.

Eftir umhugsun ákvað hún að fara með hann heim.

Heimamenn spurðu hverju sætti þegar svo mikill var munur á kostnaðinum.

Hún sagði þeim að eftir því sem hún best vissi hefði maður verið settur í gröf í þessu landi og svo risið talandi upp frá dauðum. Hún gæti ekki átt slíkt á hættu.

Virkar – aðlagað frá Rannveigu Haralds.

Hann er orðinn hálfsextugur, býr í Kópavoginum og hringir í son sinn í Osló: "Sonur sæll, því miður verð ég að eyðileggja fyrir þér daginn - en ég verð að segja þér að við móðir þín erum að skilja - bráðum fjörutíu ár í hjónabandi og endalaus leiðindi. Við erum sammála um að nóg sé nóg - og höfum ákveðið þetta."

"Pabbi - hvaða vitleysa er þetta?" hrópar sonurinn.

"Við getum ekki lengur þolað hvort annað" segir pabbinn. "Ég get ekki hugsað um þetta meir. Þú hringir bara í hana systur þína og segir henni frá þessu."

Sonurinn hringir æstur í systur sína í Stokkhólmi sem verður alveg æf: "Það verður sko ekki af því að þau skilji" segir hún ákveðin. "Ég sé um þetta."

Hún hringir í pabbann og eiginlega hrópar í símann: "Þið eru sko ekki að fara að skilja. Gerið ekki neitt fyrr en ég kem til ykkar. Við brói verðum bæði komin heim til ykkar á morgun og þið gerið alls ekkert fyrr en við komum! Heyrirðu það!!" og hún skellir á hann.

Pabbinn leggur frá sér símann og segir við mömmuna: "Þetta virkar. Þau verða hér bæði um jólin og borga sjálf."

Amma mín er stálminnug og athugul. Hún talar skýrt og greiðlega og liggur ekki á meiningu sinni. Henni líkar ekki við heimskulegar spurningar.

Maggi saksóknari ætlaði að slá sér upp með því að fá hana til að bera vitni. Hún var hans fyrsta vitni í málinu. Hann innleiddi samtalið við hana með því að stíga í átt til hennar og spyrja hana: "Frú Sigríður, þekkið þér mig?"

Hún horfði dálítið undrandi til hans og sagði:
"Já, raunar, herra Magnús. Ég hef þekkt yður frá því þér voruð lítill drengur og satt best að segja hef ég orðið fyrir miklum vonbrigðum með yður. Þér eruð ósannindamaður, farið á bak við konuna yðar, snúið fólki um fingur yðar og talið illa um það þegar það heyrir ekki til. Þér haldið að þér séuð merkilegir en hafið ekki greind til að gera yður grein fyrir því að þér munuð aldrei ná lengra en verða ómerkilegur pappírspotari. Já, ég þekki yður."

Magga saksóknara brá við þetta svar. Hann vissi ekki hvað til bragðs skyldi taka en benti í fáti á varnarlögfræðinginn Jóhannes og spurði:
"Frú Sigríður, þekkið þér verjandann?

Hún var jafn undrandi til augnanna þegar hún svaraði:
"Já, raunar geri ég það. Herra Jóhannes hef ég líka þekkt síðan hann var unglingur. Hann er latur, þröngsýnn, uppfullur af hleypidómum og á kafi í sínum eigin brennivínsvandræðum. Hann getur ekki tengst fólki á eðlilegan máta og lögfræðistarfsemi hans er meðal þess allra lélegasta í landinu. Þess utan hefur hann svikist bak við konu sína með þremur öðrum konum. Ein þeirra er konan yðar. Já, ég þekki hann."

Jói, verjandi, hefði helst viljað gufa hljóðlega upp.

Dómarinn kallaði báða lögfræðingana til sín og sagði við þá lágt en skýrt:

Bjálfar! Ef annar hvor ykkar svo mikið sem ýjar að því hvort þessi kona þekki mig - þá eruð þið báðir búnir að vera hér um slóðir.

Ég hef á seinni árum verið plagaður af alvarlegum sjúkdómi sem nýlega hefur fundist greining á, en engin lækning við, enn sem komið er. Eftirfarandi er lýsing á dæmigerðum degi þegar einkennin blossa upp:

Ég ákvað einn daginn að þvo bílinn og hélt áleiðis að bílskúrnum, en tók þá eftir að bréf höfðu borist inn um lúguna. Ég tók bréfin og ákvað að fara í gegnum póstinn áður en ég færi að þvo bílinn. Sorteraði póstinn og ákvað að henda ruslpóstinum en tók þá eftir að ruslafatan var orðin full og lagði því reikningana sem höfðu borist, frá mér á eldhúsborðið og ætlaði út með ruslið, en ákvað þá að fara og borga þessa reikninga, fyrst ég yrði við bílinn hvort eð er.

Fór inn í herbergi til þess að ná í veskið og bíllyklana en sá þá ný e-mail í tölvunni og ákvað að svara þeim strax svo ég gleymdi því ekki.
Ákvað að ná mér í kaffibolla fyrst. Á leið inn í eldhús tók ég eftir því að blómið í borðstofunni var orðið heldur þurrt. Hellti nýlöguðu kaffi í bolla og ákvað að vökva blómið áður en lengra væri haldið. Náði í blómakönnuna og ætlaði að fylla hana með vatni þegar ég tók eftir því að fjarstýringin af sjónvarpinu lá á eldhúsborðinu. Ákvað að fara með hana á sinn stað í sjónvarpsherberginu fyrst, svo ég fyndi hana örugglega um kvöldið þegar ég settist fyrir framan sjónvarpið að horfa á uppáhaldsþáttinn "Sex in the City".

Á leið í sjónvarpsholið rakst ég á handklæði sem ég ætlaði að setja í þvottavélina sem beið full af þvotti. Fór þangað og setti í vélina en fann þá gleraugun sem ég hafði verið að leita að fyrr um morguninn. Lagði fjarstýringuna frá mér í þvottahúsinu og fór með gleraugun inn í svefnherbergi þar sem ég ætlaði örugglega að finna þau þegar ég færi í rúmið að lesa uppáhaldsbókina mína......ef ég finn hana. Stoppaði í svefnherberginu þar sem dagurinn hófst og mundi ekki lengur hvað ég ætlaði upphaflega að fara að gera!!!

Í lok dags hafði ég því hvorki þvegið bílinn né borgað reikningana, ekki vökvað blómin eða þvegið þvottinn, ekki farið út með ruslið, heldur ekki svarað e-mailunum og var auk þess búin að týna fjarstýringunni, bíllyklunum og veskinu og kaffið beið kalt á eldhúsborðinu.

Ég skildi ekkert í þessu því ég hafði verið á fullu allan daginn í ýmsum snúningum. Ég hef nú uppgötvað að þetta er alvarlegt vandamál sem ég ætla að leita mér hjálpar við. Þessi sjúkdómur kallast á fagmáli AAADD eða "Age Activated Attention Deficit Disorder", á íslensku: "Aldurstengdur athyglisbrestur".

Danskur tengdabróðir hagmæltra snillinga hafði lengi nauðað um að fá að koma með þegar hinir fóru á hagyrðingamót og létu ljóðaljós sín skína. Loks létu þeir eftir honum - en hann komst auðvitað aldrei að - og fyrr en varði var kvöldið liðið. Stjórnandinn stóð upp og - næstum því sleit fundinum - nema sá danski spurði hvort hann ætti ekki aðeins að komast að??? Jú- jú - hann fékk það - með þessa óaðfinnanlegu vísu:

Lóan var að labba
labbaðút á tún
ég fór líkað labba
labbaðeinsoghún.

Kynningarpóstur var sendur hópverjum lífs og liðnum og velvirðingar beðist á mistökunum. Sem sagt:

Óvart meil til andaðaðra anda brunar
- að þeir lesi okkur grunar
og þá biðjum afsökunar.